Τι χρειάζεται το παιδί με ΔΕΠ-Υ
Τι χρειάζεται το παιδί με ΔΕΠ-Υ

Γεια σας! Σήμερα θα συνεχίσουμε με το θέμα της προηγούμενης εβδομάδας την  Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ). Την επόμενη εβδομάδα θα προσπαθήσω (αν ανοίξω το κέντρο λόγω κορονοϊου )  να ζητήσω από κάποιον γονιό να μας  κάνει μία περιγραφή της καθημερινότητας με ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ .Θα είναι πολύ ενδιαφέρον!

  • Συνεχή ενθάρρυνση και τόνωση του ηθικού στις προσπάθειές τους (ακόμη και τις πιο μικρές) με θετική στάση, χιούμορ, κατανόηση και υποστήριξη.
  • Όχι φωνές!!! Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ αυτό προσπαθούν και επιδιώκουν : την σύγκρουση ως μέσο τόνωσης. Μη χάνετε τη ψυχραιμία μαζί τους. Ποτέ μην τα αφήνετε να σας θυμώνουν! Αυτό είναι το φάρμακό τους. Λέγοντάς τα « κάτσε φρόνιμα» , «μη μιλάς» λειτουργούν εντελώς ανάποδα για αυτά τα παιδιά.  Θα πρέπει να φαίνεστε όσο το δυνατόν ήρεμοι και χωρίς στρες.
  • Χρησιμοποιείτε λεκτικούς και μη λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας π.χ ρίχνοντας βλέμμα επιδοκιμασίας, σε μια προσπάθεια που κάνει μιλήστε του θετικά, να το φιλάτε κλπ.
  • Βρείτε για το παιδί σας μία δημιουργική διέξοδο! Ανακαλύψτε τα κρυμμένα ταλέντα του (του παιδιού σας, όχι αυτά που θέλετε εσείς για τα παιδιά σας) Κάνοντας αυτή την δραστηριότητα- ταλέντο  που του αρέσει,  ενδυναμώνει η αυτοπεποίθησή του. Βρείτε κάτι να ¨κολλήσει¨ έτσι ώστε να συγκεντρώνεται μέρα με τη μέρα λίγο περισσότερο. (Lego, pazl, κλπ ) και να παίζετε μαζί του  Χτίστε το χρόνο έτσι ώστε να ασχολείται με κάτι όσο το δυνατόν περισσότερο σιγά σιγά.
  • ΌΧΙ τηλεόραση, video games κλπ. ή τουλάχιστον περιορίστε τον χρόνο τους στα 30’ λεπτά καθημερινά. Θα δείτε τεράστια διαφορά!!!
  • Καλέστε φίλο στο σπίτι.
  • Βάλτε στο πρόγραμμά σας βόλτες, επισκέψεις σε μουσεία, ζωολογικό κήπο, εκδηλώσεις, θέατρο θάλασσα, πικ νικ, κλπ. και συζητήστε μαζί του. Είναι κατανοητό το γεγονός ότι εμείς οι μεγάλοι είμαστε πολύ πιεσμένοι με τον χρόνο , αλλά σκεφτείτε ποσό καλό κάνετε στο παιδί σας δίνοντας του λίγο από τον καθημερινό σας χρόνο έστω για μία μικρή βόλτα των 20 λεπτών…
  • Οι προσδοκίες σας να είναι ρεαλιστικές. Να περιμένετε πράγματα από τα παιδιά σας που μπορούν να κάνουν.
  • Επιβάλλεται η οργάνωση στην καθημερινότητά του.
  1. Στον χώρο του σπιτιού. Αν ο χώρος του σπιτιού (στον οποίο είναι αρκετές ώρες) δεν είναι οργανωμένος και επικρατεί ακαταστασία , πώς είναι δυνατόν να περιμένουμε να είναι οργανωμένο και συγκεντρωμένο το παιδί;

Τα έπιπλα και τα χρώματα του σπιτιού να εκπέμπουν ηρεμία.

  1. Το παιδί να έχει τον δικό του χώρο για να μπορεί να βρίσκεται χωρίς να το ενοχλούν.
  2. Να μην μπαινοβγαίνουν άνθρωποι συνέχεια.
  3. Τα πράγματά του να είναι στη θέση τους. Να ξέρει που να τα βρίσκει και όταν τα χρησιμοποιήσει να το βοηθάτε να τα ξαναβάζει στη θέση τους. Μην περιμένετε να τα τακτοποιήσει μόνος του τέλεια όπως εσείς θέλετε. Βοηθήστε το και εκπαιδεύστε το να μάθει να τακτοποιεί τα πράγματα του. Μόνο του δεν θα κάτσει να τα κάνει. Ζώντας σε ένα τακτοποιημένο σπίτι συνηθίζει και του μένουν αυτές οι εικόνες κι έτσι όταν ενηλικιωθεί θα προσπαθεί και ο ίδιος να είναι τακτοποιημένοι οι χώροι του(το σπίτι του, το γραφείο στη δουλειά του, το αυτοκίνητό του κλπ)
  4. Το παιδί θα πρέπει να έχει τη δική του θέση στο τραπέζι.
  5. Θα πρέπει να έχει σταθερό μέρος να διαβάζει, ήρεμο και φωτεινό χωρίς πολλά ερεθίσματα. Όχι σε μέρος με τηλεόραση, μυρωδιές (κουζίνα) , άλλα άτομα (αδέρφια που παίζουν) κλπ. που του διασπούν την προσοχή.
  6. Πάνω στο γραφείο του να μην υπάρχουν πολλά ερεθίσματα ,εκτός το βιβλίο ή το τετράδιο, τα απλά μολύβια του και ένα ποτήρι νερό. Η καρέκλα φυσικά χωρίς ροδάκια!
  • Αλλάξτε τον τρόπο διατροφής του!!! Κάθε πρωί επιβάλλεται ένα σωστό και θρεπτικό πρωινό για να λειτουργεί σωστά ο εγκέφαλος στο σχολείο. Περιορίστε τα τηγανιτά, τα αναψυκτικά, τα πικάντικα, τα συντηρητικά, τα γλυκά και οπωσδήποτε τη ζάχαρη!!! Μελέτες έχουν αναφέρει πως δημιουργούν την έντονη διέγερση του εγκεφάλου!!! Προσθέστε: πρωτεΐνη (η οποία είναι τροφή του εγκεφάλου) , βιταμίνες και καθαρό νερό. Φυσικά και σαν παιδί θα πάρει και το παγωτό του, ή το μπισκότο του, απλά βάλτε πρόγραμμα ποια μέρα θα το φάει αλλά και σαν επιβράβευση για κάτι που έκανε σωστά.
  • Επειδή στο σχολείο προσπαθεί να κάθεται καθιστό αρκετή ώρα καθώς και στο σπίτι πρέπει να καθίσει να συγκεντρωθεί για να διαβάσει, το παιδί με ΔΕΠ-Υ έχει μεγάλη ανάγκη να εκτονωθεί. Ο αθλητισμός ωφελεί και ιδιαίτερα η ατομική άσκηση ( κολύμβηση, καράτε, τζούντο, τένις κλπ) αφού εκτονώνεται ενώ παράλληλα  μαθαίνει να υπακούει σε εντολές, συγκεντρώνεται και  εκτελεί με πειθαρχεία κινήσεις που απαιτούνται.
  • Βάλτε κανόνες και συμφωνίες. Απλούς , κατανοητούς και χωρίς λεπτομέρειες. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δεν αντιλαμβάνονται τις λεπτομέρειες.
  • Να υπάρχει σταθερή ώρα που θα ξυπνάει, θα τρώει, θα πάει στο σχολείο και θα τα συζητάτε όταν γίνονται (π,χ «η ώρα είναι 7¨00 πρέπει να ξυπνήσουμε κλπ) το παιδί πρέπει να μάθει να έχει την αίσθηση του χρόνου , να καταλαβαίνει πως κυλάει ο χρόνος. Έτσι θα βάλει τον χρόνο στην καθημερινότητά του και όταν μεγαλώσει (σίγουρα γνωρίζουμε ενήλικες που έχουν δυσκολία στο να διαχειριστούν τον χρόνο…)
  • Ρωτήστε το ίδιο το παιδί , τι θα το βοηθούσε να μάθει το μάθημα. Εδώ θα βοηθήσει και ο ειδικός που θα παρακολουθεί το παιδί και θα σας δώσει οδηγίες.
  • Οι τιμωρίες να μην διαρκούν πολλή ώρα αλλά να είναι συνεπείς και να μένετε κοντά στο παιδί για να μην νιώθει απόρριψη. Άλλωστε δεν ευθύνεται το παιδί για αυτή τη συμπεριφορά.
  • Σε περίπτωση επιθετικής συμπεριφοράς, αφήστε το παιδί στο δωμάτιό του χωρίς παιχνίδια για 1-10’ λεπτά. Μετά πάρτε το αγκαλιά και συζητήστε ήρεμα χωρίς φωνές και απλά, κοιτώντας το στα μάτια πως πρέπει να συμπεριφέρεται. Επίσης μιλήστε με τη θετική πλευρά του λόγου σας δηλαδή  αντί να πείτε :  «Μην ζωγραφίζεις πάνω στον τοίχο!» Πείτε του: «Ο  τοίχος είναι πιο όμορφος όταν είναι καθαρός και χαίρομαι όταν  το δωμάτιό σου είναι όμορφο !!!» Δοκιμάστε αυτό το κόλπο! Θα πιάσει!!!
  • Αντιδράστε άμεσα στη κατάλληλη και στην ακατάλληλη συμπεριφορά με συνέπεια.
  • Αφήστε το να κάνει μικρά διαλείμματα. Αυτό το έχει ανάγκη!!!

Μην ξεχνάτε ότι το παιδί με ΔΕΠ-Υ είναι αναγκαίο να παρακολουθείται από επιστημονικό θεραπευτικό προσωπικό. Μόνο με την κατάλληλη στήριξη τα περισσότερα παιδιά που πάσχουν από ΔΕΠ-Υ μπορούν να γίνουν υγιείς και να μάθουν να προσαρμόζονται  στην ενήλική ζωή τους.    

 

                                                                                                          Ασβεστά  Ελένη

Λογοπεδικός – Ειδική Παιδαγωγός